Existen varios tipos e xeitos de seguir ao Celta, cada un como pode, pero nesta terra, como en toda las terras que respiren o ambiente do deporte rey... tamen hay varios tipos de afeccioados, e nos temos se cadra un ou dous, ou unha docea deles nas nosas vidas..
1 - Os que sinxelamente nin coñecen nin queren coñecer mais alo do que levan no sangue non temos xa nada que pedirlles... Ainda sendo seguidores deste fermoso deporte, poderiamos chamarlles renegados ou simplemente estupidos e duros de mollera polo simple feito de non ter en conta o gran tesouro que gardamos na nosa cidade... falo dos que na vida prestaron un minimo da sua atencion na cor celeste pero que non se agocharon nas horas de celebracion participando dende a ignorancia, porque esquecerse ou descoñecer o Zar e de xuzgado de garda, pero 100% sei que esas persoas son as que podes preguntarlle quen foi Pahiño e os seus coñecementos basicos non chegan tan sequera a Patxi Salinas.... Este tipo de persoas son as que rin cando fas mencion o celtiña, chegamos ata aqui sen eles, con sufrimento e apoiando na sua totalidade o nosa querida camisola dende tempos inmemoriais, esta xente nunca tera en conta a gran gloria celeste que a piques esta de chegar... ou simplemente a gran gloria que supon pertencer a esta gran familia. Descoñeceran o fermoso e por suposto... tampouco seran benvidos en Balaidos, a nosa casa.
2 - Xa que, e xa falando dun segundo tipo de afeccioados, dos que tan so acuden a Balaidos a quentar as butacas dos que si acuden tempada tras tempada tan so cando esta en xogo un partido de gran espectacion (ben poidendo acudir moitisimas mais veces), son os chamados oportunceltistas... pode que xente sen forza pra seguir apoiando o equipo do seu corazon, xa fora dende o gran templo de Balaidos ou ben dende a mismisima china oriental, pero curiosamente con forzas dabondo coma pra seguir dunha peculiar maneira o Burla F.C. e o Real Mentira, son ese tipo de xente que deixanse notar sen nengun tipo de dubida como celtistas de quita e pon, cando perdemos e soltando cousas sen nengun despotrique coma "xa sabia eu"... e coma xa destaquei, sentindo indiferenza dos demais celtistas cando se cheira o triunfo, non ten moito coste un minimo de apoio inda que non lles interese seguir o noso camiño en segunda, xa volveran cando dito momento o requira... tense en conta que este tipo de afeccioado por norma xeral exerce como tal dun xeito inconsciente, pero moi danhino pra o celtismo. Non acaba de gardar no disco duro do seu pequeno cerebro que non ten valor coñecer a celebridades como De Lucas ou Trashorras se non sabes ou tan sequera escoitaches nomes como Jota ou Toni... todavia estan a tempo de voltar... pero se non coñece-los valores deste escudo... ou ben calas e ou ben volves por onde viñeches.
3 - Fai xa 4 tempadas que militamos a division de plata, e son poucos os verdaderos celtistas que fun encontrandome polo camiño hacia a primeira diivision. Moitos dos verdaderos ben sei que cairon en combate deixando a sua alma e recordo celeste en bos tempos a espera de que volvan a chegar, entretendose sen chegar o fanatismo coutras ligas e clubs, pero sempre con bos desexos e botando unha mirada a clasificacion de vez en cando, mentres... os nosos maiores desesperan cunha mala decada na que pasamos da liga de campions o inferno de segunda division e a loita pola permanencia, e os mais xoves e cativos son a boa nova deste asunto, xa que estan entrando con forza e ilusion inculcandose dunha maneira extraordinaria nesta gran familia... son o futuro.
E logo estamos nos, un grado de celtismo de moita diferenza e valor, os de sempre, os que subiron o barco pra afundirse con el se fixera falta e arrastralo asi ata a costa entre todos xuntos, dende a tua butaca ou no teu sofa ou ben dende o teu bendito e sufridor aparate de radio... ahi estamos, ahi estaremos.
O articulo ben con mala pata e truco, agora mesmo podes sentirte coma ti mesmo es en realidade, todo depende de se te diches ou non por aludido segun que parrafo. Eu non te sinalo nin te xuzgo, pero sexa o que sexa recorda que pra moitos estas cores non supoñen un pasatempo, supoñen un sentimento e unha forma de vida que temos que respetar coma calquera outra cousa respetable. Non recordes de onde ves, recorda onde vives, amosa os teus principios, pero nunca te mofes dos doutras persoas.
Este escrito esta dirixido o ambiente previo o play off, co unico fin e proposito de facer reflexionar a aqueles que non coñecen ese palabro. Pero recorda sempre que ninguen te obriga a pisar Balaidos para chamarte celtista, tan so se che pide un pouco de celtismo alo donde queira que estes :)
SEMPRE CELTA!
E logo estamos nos, un grado de celtismo de moita diferenza e valor, os de sempre, os que subiron o barco pra afundirse con el se fixera falta e arrastralo asi ata a costa entre todos xuntos, dende a tua butaca ou no teu sofa ou ben dende o teu bendito e sufridor aparate de radio... ahi estamos, ahi estaremos.
O articulo ben con mala pata e truco, agora mesmo podes sentirte coma ti mesmo es en realidade, todo depende de se te diches ou non por aludido segun que parrafo. Eu non te sinalo nin te xuzgo, pero sexa o que sexa recorda que pra moitos estas cores non supoñen un pasatempo, supoñen un sentimento e unha forma de vida que temos que respetar coma calquera outra cousa respetable. Non recordes de onde ves, recorda onde vives, amosa os teus principios, pero nunca te mofes dos doutras persoas.
Este escrito esta dirixido o ambiente previo o play off, co unico fin e proposito de facer reflexionar a aqueles que non coñecen ese palabro. Pero recorda sempre que ninguen te obriga a pisar Balaidos para chamarte celtista, tan so se che pide un pouco de celtismo alo donde queira que estes :)
SEMPRE CELTA!
No hay comentarios:
Publicar un comentario